Christmas, NYE, Canberra, Skydiven en Bali
Blijf op de hoogte en volg Monique
06 Februari 2014 | Indonesië, Ubud
Dat was het dan. Mijn laatste blog vanuit het prachtige Australië. Aan de ene kant kijk ik erg uit om weer naar huis te gaan, maar aan de andere kant ook weer niet. Het gevoel is heel dubbel allemaal..
De maand december was super leuk. 5 december gingen natuurlijk ook wij onze schoen zetten, want ja, misschien komt Sinterklaas ook wel speciaal voor ons naar Australië. De Uggs stonden klaar en de liedjes werden in koor gezongen. En ja hoor, de volgende ochtend stonden alle schoentjes gevuld!
Daarna was het echt aftellen, want m'n beste vriendinnetje Latisha en zusje Esther zouden binnenkort komen. Nou, die weken gingen me toch een partij langzaam. Ik heb in ieder geval 3 enorm geweldige weken gehad met ze gehad. Misschien waren die drie weken wel de leukste weken van mijn stay in Australië.. Het voelde weer zo goed en vertrouwt. Ik was ook erg excited over wat ze nou van mijn 'normale' leven zouden vinden, want dit is zo anders dan in Nederland.
Wat hebben we allemaal gedaan? Ja, wat niet kan je beter zeggen. Ik wilde ze natuurlijk wel de leukste highlights van Sydney laten zien. Zo zijn we naar het Opera House geweest, de Harbour Bridge, de Tower Eye (hoogste gebouw in de stad waarbij je een enorm mooi uitzicht over de stad heb), Manly (dé place to be om mooie surfende mannen te spotten), we hebben een high tea gedaan op de rivier waar de Harbour Bridge boven staat, ik heb ze als verlaat verjaardagscadeau laten surfen (je mag Australië niet verlaten zonder te surfen, vond ik), we hebben een bustour door heel Sydney gedaan, we hebben een strand wandeling van Dee Why naar Manly beach gedaan en nog veeeeeeeeel meer leuk dingen.
En toen was het kerst. Ja. Het kerstgevoel was er niet, want hoe vreemd is het om kerst te vieren met 30 graden? Nee, dat klopt niet helemaal in m'n systeem. Toen zijn we met Oud en Nieuw eerst naar kennisen van mij gegaan die op dit moment in Brunei wonen, waar ze een aantal jaar geleden naartoe zijn verhuist. Nadat we het vuurwerk om 9 uur vanaf hun balkon hadden gezien, hebben we nog even een drankje gedaan en zijn we daarna naar een mooi plekje gegaan om daar het vuurwerk van de Harbour Bridge te zien gaan. Het is mooi, dat geef ik toe, maar het was nou niet dat ik het heel speciaal vond. Komt misschien ook, omdat je in Nederland zelf vuurwerk mag afsteken. Hier is dat namelijk verboden. Daarna wilden we nog uit gaan, maar bij elk tentje stonden bewakers, dus dat zou niet gaan lukken, omdat Esther nog maar 17 is natuurlijk. Balen, maar ach.
En ja, toen was het weer tijd om afscheid te nemen en ze naar huis te sturen. Was niet zo leuk. Zeker niet omdat ik die week daarna nog alleen thuis zou zijn. Maar ach. Voor ik het wist was m'n familie weer thuis, alleen met 1 klein probleempje. M'n hostdad was namelijk gaan skisurfen en toen is er zo'n ski in z'n been gekomen en heeft zo het bot in z'n scheenbeen doormidden geboord plus z'n enkel gebroken. Hij moest gelijk geopereerd worden en ze hebben nu een stalen buis van een halve meter in z'n been gedaan met een aantal schroeven erin. Dat wordt 6 weken rust nemen.
Daarnaast ben ik nog gezellig met Lindy een weekendje naar Canberra geweest. Je zou het niet zeggen, maar dat is dus de hoofdstad van Australië. Waarom? Omdat Sydney en Melbourne ruzie daarom hadden dus is het Canberra geworden. Super gezellig weekendje gehad, behalve de mensen daar, dat zijn een stel vreemde kippen.
Van Canberra over op Wollongong, want daar heb ik me toch een avontuur beleeft. Ik had van mijn hostfamilie een skydive voucher tegoed gekregen. Ik was alweer bijna vergeten om dat te gaan doen, maar ik had nog een weekendje vrij. Ik was alles behalve bang. Het woord excited bleef maar door m'n kop heen en weer rennen, want wat werd ik druk zeg haha. Ik had een instructeur bij me die enorm veel sprongen al had gemaakt. Jullie zullen bij enorm veel waarschijnlijk aan een paar honderd denken, maar hij had er dus al 25.000 op zijn naam staan. Daar zat ik dan in het vliegtuigje. Klaar om eruit te springen. En daar ging ik. Je weet niet wat je overkomt. Van 14000 ft spring je naar beneden. 60 seconden vrije val en dan is het echt genieten zeg. Je springt namelijk boven de zee uit en het is zo'n ongelogelijk mooi uitzicht wat je hebt. Al de stranden, de baaien, de stad. Prachtig. Eenmaal toen de parachute uitging, mocht ik nog even sturen wat echt super tof was. Echter ben je al na 4 minuten (inclusief de vrije val) al op de grond. Maaaaaar wat een prachtige ervaring was dit zeg en wat is dit toch geweldig om hier mijn jaar in Australië mee af te sluiten.
Toen was de zomervakantie weer voorbij. Tyler zou voor het eerst naar school gaan en ik had de eer om hem naar school te mogen brengen op z'n eerste schooldag (YES). Hoe druk en actief die altijd is, hoe stil en verlegen hij nu was. De enige waar hij tegen praatte was mij. Hij bleef me maar omhelzen en wilde eigenlijk dat ik heel de dag bij hem zou blijven. Wat een heerlijke ventje is het ook. Na een peptalk en veel kusjes en knuffels durfde hij 'het avontuur' toch aan en is die naar z'n klaslokaal gaan lopen. Kleine jongens worden groot.
Aankomend weekend is alweer mijn laatste weekend hier. Bizar hoe snel een jaar voorbij kan vliegen zeg. Vrijdagavond neemt de familie mij mee uit eten als afscheidsdiner. Zaterdag gaan we met z'n alle allemaal leuke dingen doen en zondag ga ik de nieuwe au-pair ophalen en is het afscheidsfeestje. De kids in de street waren al wat dingen aan het voorbereiden, dus ik ben benieuwd. Maandag en dinsdag zal ik de laatste dingen in moeten gaan pakken en woensdag om 16.40 Australische tijd vlieg ik dan naar Bali. De eerste 5 dagen zit ik in een heerlijk luxe resort in Ubud (ligt centraal) en de laatste 4 dagen ga ik naar een resort die meer aan de kust ligt toe. En dan 21 februari is jullie favo ozzie weer terug!
Cheers mate!
De maand december was super leuk. 5 december gingen natuurlijk ook wij onze schoen zetten, want ja, misschien komt Sinterklaas ook wel speciaal voor ons naar Australië. De Uggs stonden klaar en de liedjes werden in koor gezongen. En ja hoor, de volgende ochtend stonden alle schoentjes gevuld!
Daarna was het echt aftellen, want m'n beste vriendinnetje Latisha en zusje Esther zouden binnenkort komen. Nou, die weken gingen me toch een partij langzaam. Ik heb in ieder geval 3 enorm geweldige weken gehad met ze gehad. Misschien waren die drie weken wel de leukste weken van mijn stay in Australië.. Het voelde weer zo goed en vertrouwt. Ik was ook erg excited over wat ze nou van mijn 'normale' leven zouden vinden, want dit is zo anders dan in Nederland.
Wat hebben we allemaal gedaan? Ja, wat niet kan je beter zeggen. Ik wilde ze natuurlijk wel de leukste highlights van Sydney laten zien. Zo zijn we naar het Opera House geweest, de Harbour Bridge, de Tower Eye (hoogste gebouw in de stad waarbij je een enorm mooi uitzicht over de stad heb), Manly (dé place to be om mooie surfende mannen te spotten), we hebben een high tea gedaan op de rivier waar de Harbour Bridge boven staat, ik heb ze als verlaat verjaardagscadeau laten surfen (je mag Australië niet verlaten zonder te surfen, vond ik), we hebben een bustour door heel Sydney gedaan, we hebben een strand wandeling van Dee Why naar Manly beach gedaan en nog veeeeeeeeel meer leuk dingen.
En toen was het kerst. Ja. Het kerstgevoel was er niet, want hoe vreemd is het om kerst te vieren met 30 graden? Nee, dat klopt niet helemaal in m'n systeem. Toen zijn we met Oud en Nieuw eerst naar kennisen van mij gegaan die op dit moment in Brunei wonen, waar ze een aantal jaar geleden naartoe zijn verhuist. Nadat we het vuurwerk om 9 uur vanaf hun balkon hadden gezien, hebben we nog even een drankje gedaan en zijn we daarna naar een mooi plekje gegaan om daar het vuurwerk van de Harbour Bridge te zien gaan. Het is mooi, dat geef ik toe, maar het was nou niet dat ik het heel speciaal vond. Komt misschien ook, omdat je in Nederland zelf vuurwerk mag afsteken. Hier is dat namelijk verboden. Daarna wilden we nog uit gaan, maar bij elk tentje stonden bewakers, dus dat zou niet gaan lukken, omdat Esther nog maar 17 is natuurlijk. Balen, maar ach.
En ja, toen was het weer tijd om afscheid te nemen en ze naar huis te sturen. Was niet zo leuk. Zeker niet omdat ik die week daarna nog alleen thuis zou zijn. Maar ach. Voor ik het wist was m'n familie weer thuis, alleen met 1 klein probleempje. M'n hostdad was namelijk gaan skisurfen en toen is er zo'n ski in z'n been gekomen en heeft zo het bot in z'n scheenbeen doormidden geboord plus z'n enkel gebroken. Hij moest gelijk geopereerd worden en ze hebben nu een stalen buis van een halve meter in z'n been gedaan met een aantal schroeven erin. Dat wordt 6 weken rust nemen.
Daarnaast ben ik nog gezellig met Lindy een weekendje naar Canberra geweest. Je zou het niet zeggen, maar dat is dus de hoofdstad van Australië. Waarom? Omdat Sydney en Melbourne ruzie daarom hadden dus is het Canberra geworden. Super gezellig weekendje gehad, behalve de mensen daar, dat zijn een stel vreemde kippen.
Van Canberra over op Wollongong, want daar heb ik me toch een avontuur beleeft. Ik had van mijn hostfamilie een skydive voucher tegoed gekregen. Ik was alweer bijna vergeten om dat te gaan doen, maar ik had nog een weekendje vrij. Ik was alles behalve bang. Het woord excited bleef maar door m'n kop heen en weer rennen, want wat werd ik druk zeg haha. Ik had een instructeur bij me die enorm veel sprongen al had gemaakt. Jullie zullen bij enorm veel waarschijnlijk aan een paar honderd denken, maar hij had er dus al 25.000 op zijn naam staan. Daar zat ik dan in het vliegtuigje. Klaar om eruit te springen. En daar ging ik. Je weet niet wat je overkomt. Van 14000 ft spring je naar beneden. 60 seconden vrije val en dan is het echt genieten zeg. Je springt namelijk boven de zee uit en het is zo'n ongelogelijk mooi uitzicht wat je hebt. Al de stranden, de baaien, de stad. Prachtig. Eenmaal toen de parachute uitging, mocht ik nog even sturen wat echt super tof was. Echter ben je al na 4 minuten (inclusief de vrije val) al op de grond. Maaaaaar wat een prachtige ervaring was dit zeg en wat is dit toch geweldig om hier mijn jaar in Australië mee af te sluiten.
Toen was de zomervakantie weer voorbij. Tyler zou voor het eerst naar school gaan en ik had de eer om hem naar school te mogen brengen op z'n eerste schooldag (YES). Hoe druk en actief die altijd is, hoe stil en verlegen hij nu was. De enige waar hij tegen praatte was mij. Hij bleef me maar omhelzen en wilde eigenlijk dat ik heel de dag bij hem zou blijven. Wat een heerlijke ventje is het ook. Na een peptalk en veel kusjes en knuffels durfde hij 'het avontuur' toch aan en is die naar z'n klaslokaal gaan lopen. Kleine jongens worden groot.
Aankomend weekend is alweer mijn laatste weekend hier. Bizar hoe snel een jaar voorbij kan vliegen zeg. Vrijdagavond neemt de familie mij mee uit eten als afscheidsdiner. Zaterdag gaan we met z'n alle allemaal leuke dingen doen en zondag ga ik de nieuwe au-pair ophalen en is het afscheidsfeestje. De kids in de street waren al wat dingen aan het voorbereiden, dus ik ben benieuwd. Maandag en dinsdag zal ik de laatste dingen in moeten gaan pakken en woensdag om 16.40 Australische tijd vlieg ik dan naar Bali. De eerste 5 dagen zit ik in een heerlijk luxe resort in Ubud (ligt centraal) en de laatste 4 dagen ga ik naar een resort die meer aan de kust ligt toe. En dan 21 februari is jullie favo ozzie weer terug!
Cheers mate!
-
06 Februari 2014 - 12:44
Martine Heijnen:
Opnieuw een mooi verslag.
Geniet er nog even van liefje. -
06 Februari 2014 - 13:23
Renske:
Ik vind het zo raar om te lezen dat je alweer naar huis gaat.. Ook al hebben we elkaar al even niet meer gezien en hebben we ook geen tijd meer om afscheid te nemen :( -
06 Februari 2014 - 13:51
Elly De Man:
Wat een leuk reisverslag, ik hoop dat je een geweldig afscheid zult hebben, en een heerlijke tijdmin bali ik ben echt heel jaloers op jou. Een goede vlucht naar bali en naar holland natuurlijk dikke kus en groetjes. Elly -
06 Februari 2014 - 14:15
Guus:
Hoi pop,
Wat een herlijk verhaal weer om te lezen en wat heb je weer een leuke dingen gedaan zeg, om jaloers op te worden. Al met al heb je toch heel wat meegemaakt en kunnen andere dat zeker niet zeggen. Gelukkig voor het thuisfront ben je snel weer om vast te houden, want al bestaat er social media, het physieke contact is nog steeds niet na te bootsen. geniet jij nog maar heerlijk van de laatste verassingen bij de familie en vooral van je heerlijke vakantie op Bali. Je hebt het verdient en dat kunnen ze je nooooooooooooit meer afpakken.
Tot snel en een hele dikke pakkert -
06 Februari 2014 - 15:59
Gree De Vette:
voor het eerst eigenlijk een verslag van je gelezen ,wat een mooie tijd heb jij daar gehad zeg en inderdaad zal het dubbel voor je zijn het afschijd nemen en ook weer het fijne gevoel om naar huis tegaan. maar ga eerst nog maar even lekker genieten op Bali toen jij en Laura zijn geboren zaten wij ook daar dus voor ons is dat al weer lang geleden. lieve Monique een hele goeie reis terug en wel thuis zie je weer in Brielle. -
06 Februari 2014 - 16:02
Imke:
Aaaah moniek, heel raar dat je tijd er al op zit! Jammer dat we niet meer hebben kunnen afspreken hier, dat moet dan maar in Nederland. In ieder geval een heeele fijne dag zondag en heel veel plezier op Bali!! Succes je laatste weekend, kan me voorstellen dat het heel dubbel is, tot snel!!
Dikke kus Imke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
