FIJI PARADISE

Het wekkertje ging alweer vroeg vandaag. Het was dan eindelijk zo ver. Een week lang genieten in Fiji. M'n hostdad kon me gelukkig naar de bus brengen, want een koffer van 20 kilo een heuvel opkrijgen is geen pretje. Na de bus en de trein genomen te hebben moest ik nog even op Claudia wachten. We gingen namelijk samen naar Fiji. Na ingecheckt te hebben hebben we een fles vodka ingeslagen, want ze hadden ons vertelt dat de cocktails in Fiji net zo duur waren als in de stad hier. Rond de 20 euro dus.. We konden vrijwel meteen in het vliegtuig stappen. Jammer genoeg hadden we wel wat last van turbelentie toen we landden. Het regende namelijk in Fiji. Fuck. Dat hadden we niet verwacht. Toen we het vliegtuig uit stapten merkten we meteen dat de luchtvochtigheid enorm hoog is, dat je kleren aan je lijf gingen plakken. We kregen een warm welkomst van een aantal Fijise mannen die enorm leuke muziek maakten. Nog even door de paspoort controle en dan konden we de koffers ophalen om vervolgens in de taxi te stappen om naar ons resort te gaan. Alle ogen waren op ons gericht en ik had nog nooit zoveel complimenten gekregen in de tussentijd dat ik de deur van het vliegveld uitliep en de taxi instapte. Eenmaal in de taxi vroeg de chauffeur aan ons of we al water hadden gekocht. Het water in Fiji kan je als buitenlander namelijk niet drinken, omdat het best vervuild water is. Hij zei ook dat het slim was om het op het hoofdeiland te kopen, want op de echte eilanden zou je de hoofdprijs moeten betalen. Eenmaal ingecheckt in het hotel zijn we meteen in het zwembad gesprongen. Terwijl ik wat baantjes aan het trekken was, viel er ineens iets naast me van bovenaf. Dan schrik je wel even. Maar wat bleek, er stonden twee enooooorme grote mango bomen naast het zwembad en die waren ondertussen zo gegroeid, dat er zo nu en dan eens een mango in het water viel. De rest van de avond hebben we ons prima vermaakt met cocktails en verse mango's! Na een heerlijk relaxte avond zijn we richting bed gegaan. MAAR niet zomaar naar bed hoor. De eucalyptus olie moet je namelijk eerst op je bed spraten voor alle 'bed bugs' die in Fiji voorkomen plus je moet jezelf nog eens insprayen met spray voor vooral de vreselijk irritante mosquitos. Zelfs in elk restuarant en/of bar hebben ze standaard deze sprays staan voor de mensen, omdat je anders echt lek geprikt wordt.

De volgende dag was even een beetje mis gegaan. Die nacht had mijn klok zich een uur verplaatst, en werden we dus 5 minuten voordat de bus ons zou komen ophalen wakker. Godverdomme. Wat een kut start was dat zeg. Een Fijise vrouw had snel nog ff wat fruit in een folie gegooid en aan ons meegegeven, zodat we in ieder geval nog wat te eten hadden voor ontbijt. We reden door de hoofdstraten van Fiji heen en dan zie je wel echt dat er veel armoede is. De huizen zijn in enorm slechte conditie en de mensen zijn enorm onverzorgd. Toen moesten we de boottickets ophalen, nog wat extra geld gepind en toen begon onze trip naar Octopus resort. Na 2,5 uur op de grote boot te hebben gezeten zijn we op een klein bootje overgezet die ons echt naar het eiland bracht. Alleen al het water was zo fascinerend. Zo aquablauw en zo helder. Er werd ons verteld dat de mensen het enorm waarderen als je 'Bula' zegt tegen ze. Wanneer en waar je ze ook ziet. Het is een groet die je hier om de minuut gebruikt. Bij aankomst stonden er een groep mannen en vrouwen ons zingend op te wachten. Na minimaal 30 keer Bula te hebben gezegd, kregen we een cocktail aangeboden. Doet het altijd goed! Nadat we de spullen in de kamer hebben gezet zijn we meteen gaan zwemmen in de zee. Factoortje 30 was niet genoeg, want na alleen al de eerste dag hadden we al een aardig kreeftachtig kleurige huid. Het is zo relaxt. Je doet heel de dag door niks, behalve zwemmen, snorkelen, zonnen, boekje lezen en slapen.

Dag 3 alweer. We waren alweer bijna over de helft. De ochtend begon al goed met een lopend ontbijtbuffet. Je kon kiezen uit enorm veel en lekker fruit maar ze hadden ook brood en cornflakes enz. Na het ontbijt zijn we naar de spa gegaan en heb ik ene pedicure gehad met een heerlijke beenmassage. Ik moet toch iemand mijn teennagels laten doen, nu mijn eigen mama er niet is en om het zelf te doen is geen optie, want ik heb een hekel aan voeten. Alleen al het uitzicht was schitterend. Daarna zijn we weer lekker op het strand gaan liggen totdat het lunchtijd was. Na lunchtijd wilden we graag gaan snorkelen, maar alle snorkels waren al bezet en we zouden dus moeten wachten tot de volgende dag. Om 3 uur (werd altijd een half uur later, omdat ze hier het begrip 'Fiji-time' heel letterlijk nemen) gingen we een schelpen ketting, armband of enkelband maken. Enorm schattig, alleen super irritant als het niet goed blijft zitten. Maar ach. Echt kwaliteit kan je ook niet verwachten. Rond een uurtje of vier werden we gevraagd om volleybal te gaan spelen op het strand. Lekker met 40 graden en allemaal bezweete koppies hebben we het toch nog 2 uur lang volgehouden. Toen hebben we ons daarna klaargemaakt voor een avondje quizen. Van tevoren zaten we met onze favoriete Fijise mannen (Cookie, Mo en Appie) aan de kava. Kava is super ranzig, maar echt iets typisch Fijisch. Ze halen allemaal stukken van de pepperplant af en hakken dat heel fijn. Dan leggen ze dat in een theedoek en dopen het in het water, zodat je water wel naar die pepperplant gaat smaken, maar dat je niet al die stukjes van die plant proeft. Nou wat ik net al zij is het super ranzig. Het is gewoon vies water. Zo ziet het er ook uit en zo proeft het ook. Ze vertelden ons ook dat het als een soort drugs werkte. Als je er veel van drinkt (je hebt nog geneens de behoefte om er zoveel van te drinken, zo vies is het) dan kan het zelfs bijwerkingen hebben. Meestal word je er erg kalm en relaxt van. MAAR, ik heb het wel geprobeerd en dat werd enorm gewaardeerd. We vertelden de mannen dat we zo met de quiz mee gingen doen en ze konden ons wel een beetje ermee helpen. Ze hadden namelijk al een aantal antwoorden aan ons gegeven. Jammer genoeg ondanks een aantal antwoorden hebben we niet gewonnen. Daarna gingen we weer met onze Fijise vrienden op het strand zitten. Zij aan de kava, wij aan de cocktails..

Vandaag was alweer onze laatste dag op Octopus resort. Vandaag zouden we een village tour gaan doen, om zo mee te maken hoe de mensen leven die werkten in het resort. Maar eerst moest er even een 'wandelingetje' gemaakt worden. Pittig zwaar zeg. Heuvel op, heuvel af met 40/45 graden is toch een hele opgave. Toen ik daar aan kwam was ik echt heel erg verbaasd. Een compleet andere wereld daar. Veel vuil en huizen gemaakt van golfplaten en stenen. Maar ach, wat zijn de mensen daar toch vrolijk en lief zeg. Ongelofelijk. Was Nederland maar zo.. De man die de tour regelde wilde eerst zijn huis laten zien, daarna hadden we ene stop in de kerk en we eindigden in de kindergarten. Er werd ons verteld dat een Australische man hier een keer voor zijn honeymoon was gekomen en dat hij zo geschrokken was van de omstandigheden van de kindergarten, dat die man een hele nieuwe school heeft gemaakt voor het eiland en daarbij ook spullen gesponsord. We werden enorm lief begroet en ze zaten allemaal te lachen en klappen toen we aankwamen. Daarna hebben de kids allemaal liedjes voor ons gezongen. Naja gezongen, het was meer gillen. Onderweg naar ons resort was er nog een soort markt. Heel veel stelt het niet voor en alle vrouwen verkopen eigenlijk het zelfde namelijk: kleedjes, schelpenarmbanden en kava bakken. Er zat ook een vrouw bij die ik al aardig wat keer in ons huisje had gesproken als ze onze kamer kwam schoonmaken en zij maakte iets wat ik heel graag voor mijn moeder wilde meenemen dus had ik beloofd om dat bij haar op de 'markt' te kopen. Wat het is ga ik natuurlijk niet zeggen, want mijn moeder leest dit natuurlijk ook, haha. Na de klim en een hoop gezweet zijn we weer gaan snorkelen in de reef. De dag daarvoor was ik al gebeten door een krab dus ik wilde eigenlijk het water niet meer in, maar je kan niet naar Fiji gaan zonder te snorkelen. Dora heb ik in ieder geval gespot. Nemo nog niet. Daarna ben ik naar een cursus geweest waar je kon zien hoe je tassen kon maken van palmbomen. Super leuk, alleen kan je het niet meenemen, want het heeft een tijd nodig om te drogen. In de avond hadden we een bbq met meer vlees en dingen dan ik ooit had gezien. Na het eten zijn we gezellig met wat vrienden rond de bar gaan zitten en wat cocktails gedronken. Ze wilden ook graag een potje beach volleyballen, maar dat is niet zo'n goed idee na een paar cocktails. Viel vies tegen. Zeker als je al 7,5 maand geen druppel alcohol op heb gehad. De rest ging al vroeg slapen dus hebben we weer op het strand gerelaxt met Cookie, Mo en Appie. Met de zee op de achtergrond en een live afscheidsnummer van de mannen hebben we een prima laatste avond gehad op dit geweldige eiland..

Daar kwam de dag dat we iedereen moesten achterlaten op het eiland. Was even een dieptepuntje. Je kent namelijk iedereen op het eiland en het lijkt net of je één grote familie bent. Mo vond het ook niet zo heel erg leuk dat ik weg ging, want die zat al vanaf de eerste avond al lekker met me te flirten, haha. Om een uurtje of 11 kwam de boot ons ophalen en rond half 2 kwamen we op het volgende eiland aan. Na een cocktailtje en een lunch hadden de mannen op het eiland onze koffers al in onze kamers gezet en konden we dus gelijk alles uitpakken. Enorm leuk kamertje weer (met uitzicht op het strand), alleen was er geen mosquito net, dus dat werd even extra sprayen de aankomende nachten. Daarna zijn we lekker op het strand gaan liggen totdat het diner er was. De Fijise mannen en vrouwen gingen de speciale dans doen en ja natuurlijk moesten wij ook mee doen, maar niet zonder een bloemenketting natuurlijk!

We waren al lekker vroeg op, want rond vier uur was de stroom namelijk uitgevallen. En ja, je wordt heel snel wakker als je airco het niet meer doet, geloof mij maar. Tot een uurtje of acht toch maar rond gezweet in bed met m'n waaiertje, haha. Na het ontbijt zijn we meteen op het strand geploft om weer heel de dag door niks te doen behalve relaxen. Vervelend leventje zeg. Rond lunchtijd was alles gelukkig weer gemaakt, maar om 6 uur rond het diner kregen we er weer last van. Naja dan ga je maar even volleyballen, want ik had al lang genoeg op het strand gelegen. De electriciteit was rond acht uur weer gemaakt en daarna was er een soort van feestavond. Na wat limbo's en andere spelletjes kwamen we op het eind spel. Er lagen 15 uien op de tafel en je moest steeds zo snel mogelijk een ui pakken als de muziek uitging. Muahahaha, the bitch is in the house. Aardig wat handen opengehaald *oops*, maar de fles champagne was voor ons! Mooier kan je de laatste avond niet afsluiten op Blue Lagoon resort, toch?

En daar zitten we weer, op de boot richting het hoofdeiland Nadi. Nog maar één nachtje slapen in het prachtige Fiji en dan zit het er alweer op. Het weer is in één woord ruk. Alsof je in NL zat. Wel niet zo koud, maar wel zo bewolkt. Ach, na zeven hele dagen 45 graden en veel zon te hebben gehad is dit ook niet erg hoor. Om 1 uur vertrokken we en om 6 uur kwamen we pas weer aan. Ja, dat is ff een lange zit, maar gelukkig was er wifi op de boot, dus ik hoefde me niet te vervelen. Alleen maar jullie jaloers maken, muahahaha. De taxi bracht ons weer naar het hotel. Op het eind stonden we ineens stil, omdat er een koe moest oversteken. Ook grappig om een keer meegemaakt te hebben. Die avond zijn we vroeg naar ons bedje gegaan, want de ochtend daarna zouden we alweer om zes uur opgehaald worden, omdat onze vlucht al om 9 uur ging.

Om vijf uur ging het wekkertje al, zodat ik nog even onder de douche kon springen, de laatste dingen in de koffer te proppen en te ontbijten. Naja, ontbijten is het niet echt, het is meer gewoon een fruitschaal naar binnen werken met een glaasje sinaasappelsap. Ook geen probleem hoor. Rond zes uur werden we naar het vliegveld gebracht om in te checken. Daarna zijn we nog even de shops in gedoken om wat leuke souveniers te kopen. En toen was het wachten, wachten en nog eens wachten. Anderhalf uur lang. Gelukkig was er een vriendinnetje van ons die we op het eerste eiland ontmoet hadden, dus het was opzich niet zo'n probleem. Die dag vertrokken we met zo'n 40 graden en we kwamen in het koude en regenachtige Sydney aan met maar 15 graden. Jesus. Net of ik Nederland weer binnenstapte. We moesten nog wel even wachten voordat we uit konden stappen, want het vliegveld stond barstens vol met vliegtuigen, en konden we dus niet gekoppeld worden aan een gate. Koffers ophalen, trein en bus pakken en dan eindelijk mijn drie kanjers weer zien. Ik heb ze gemist, al was het maar een weekje..